Melancholische gitaren

Een liedje van Radiohead (wat weer een song van Talking Heads is) heeft een aantal muzikanten uit Berlijn geïnspireerd om hun band zo te noemen. Ik ontdekte hun muziek toen ik via Bandcamp de muziek van het Sinnbus label bekeek. Ik had daar het eerste en enige album van Dakota gekocht (nu gelukkig verder gegaan als Loupe) en luisterde naar andere muziek van het label. Zo ontdekte ik I Might Be Wrong. Ik bestelde hun tweede album Circle The Yes uit 2009. De mensen van Sinnbus waren echter zo aardig ook het eerste album – It Tends To Flow From High To Low – gratis(!) mee te sturen. En wat een ontdekking. Eén van de eerste platen die ik kocht toen ik weer begon met plaatjes draaien maar ik beluister deze 2 platen nog steeds vrijwel iedere week wel een keer.

Mooie toegankelijke melodieën met een melancholische ondertoon, gedragen door de zang van Lisa von Billerbeck. Ze zingt op zo’n typische manier die je veel hoort bij zangeressen in het indie genre. Ik hou ervan. Beetje onverschillig, weemoedig, en gelukkig niet dat meisjesachtige. Hoofdrol is echter weggelegd voor de gitaren. Deze kabbelen (tokkelen?) heerlijk voort en is als lijm voor alle andere instrumenten in de song. In de productie is deze ook mooi vooraan hoorbaar (of hoe je dat ook zegt maar je begrijpt wat ik bedoel). Nu en dan neemt de gitaar het echt over en leid het prachtige refreinen. De toetsen spelen ook een belangrijke rol maar zijn meestal ondersteunend. De bliepjes en piepjes die je soms als intermezzo hoort uitgezonderd.

Vergelijking? Radiohead, zeker, vooral hun melodieuze kant; Dakota ook. Indie pop/rock zoals ik het graag hoor. Opzetten en wegdromen.
Heel heel jammer dat de band er na twee albums (en een single) mee opgehouden is. Misschien pakken ze de draad weer op net als Dakota maar ik ben bang van niet.

Wist je dat: Nils Frahm (een deel van) de opnames voor zijn rekening heeft genomen in zijn Durton studio? Dat komt omdat hij op hetzelfde moment samen met Andreas Bonkowski, de drummer van I Might Be Wrong, in de band Siva. (met een punt) speelde. Deze band maakte ook hele goede muziek en is zover ik weet ook gestopt.

Favoriete nummers

• Chekov
• Jalopy
• Elliot
• We don’t wear colours (die gitaar in het refrein!!)

Wie een interview met I Might Be Wrong wil zien, er is een video op YouTube beschikbaar:
https://youtu.be/Z4o6DpuPF9g

Kwaliteit vinyl

Sinnbus gaat gelukkig voor kwaliteit. Dynamisch en helder. Misschien wat weinig laag. Hier kunnen veel jonge indiebandjes/labels/productie-masterengineers wat van leren.